Οι εξελίξεις στην ΕΕ, μετά τα όσα διαδραματίστηκαν με την περίπτωση της Κύπρου, ερμηνεύονται σαν «μια νέα φάση της στρατηγικής των ηγετικών κύκλων της ΕΕ και ειδικότερα της Ευρωζώνης, ενταγμένης στη συνολική προσπάθεια να βρεθεί διέξοδος από την κρίση υπό την ηγεμονία τους». Για να μην ειπωθεί ότι η στρατηγική παραμένει βαθιά αντιλαϊκή, εξόφθαλμα φιλομονοπωλιακή, πως η διαχείριση της κρίσης παρόλα τα ζόρια της και τους σφοδρούς ανταγωνισμούς, είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του κεφαλαίου.
Τίποτα πέρα από γενικότητες δεν λέγεται και για τις επικίνδυνες εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Περιγράφει η εισήγηση «προϋπάρχοντα γεωστρατηγικά σχέδια που αφορούν την καίρια θέση της χώρας στην Αν. Μεσόγειο και τον ορυκτό πλούτο της», διαπιστώνει ότι «υπάρχει συσσώρευση αντιτιθέμενων συμφερόντων που απειλούν την περιοχή με ανάφλεξη αλλά και την ίδια την υπόσταση της ακεραιότητας και κυριαρχίας της χώρας», αλλά πέραν τούτου ουδέν.
Για το ίδιο ζήτημα δεν λείπουν οι αντιφάσεις, καθώς η εισήγηση εκτιμά ότι «οι διεθνείς συμμαχίες και συνεργασίες, για να είναι αποτελεσματικές, πρέπει να γίνονται στη βάση συγκεκριμένων αρχών και κοινών επιδιώξεων, μακριά από τη λογική "ο αντίπαλος του αντιπάλου μου είναι φίλος μου" που διαψεύδεται καθημερινά όπως στην περίπτωση των συμφωνιών με το Ισραήλ». Μόλις προ ολίγων ημερών όμως ο Αλ. Τσίπρας εξήρε τη στρατηγική της Κύπρου σε ό,τι αφορά στην εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάθε άλλο παρά απορρίπτει κολεγιές με ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που έχουν βάλει στο μάτι τον πλούτο της περιοχής και δεν θα διστάσουν να την τινάξουν στο αέρα για να τον βάλουν στο χέρι. Αποσιωπά όμως ότι αυτές δεν γίνονται στη βάση καμίας αρχής, αλλά με μοναδικό γνώμονα τα συμφέροντα των μονοπωλίων.
Σε ό,τι αφορά στο θέμα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών στη βάση του σαθρού ισχυρισμού ότι αυτές αποτελούν «αιμοδότη της κοινωνίας» - όταν αποστολή τους είναι να αιμοδοτούν τα μονοπώλια με ρευστό, στραγγίζοντας ταυτόχρονα τον λαό - ζητά να συνεχίσουν να στηρίζονται με «δημόσιο χρήμα» και υπό «δημόσιο έλεγχο». Χρήμα για την αποπληρωμή του οποίου ο λαός θα συνεχίσει να υφίσταται αιματηρές θυσίες.
Κατά τα λοιπά η εισήγηση ξεχειλίζει υποσχέσεις, όλες όμως παραπέμπονται σε ένα ακαθόριστο μέλλον, καθώς ξεκαθαρίζεται ότι προϋπόθεση για να υλοποιηθούν είναι η δημιουργία της συμμαχίας του Νότου! Είναι προφανές ότι οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών που τσακίζουν τους λαούς τους, δεν θα συμμαχήσουν με τον ΣΥΡΙΖΑ για να σώσουν τον ελληνικό λαό.
Πλάι βεβαίως στις υποσχέσεις - για να βαυκαλίζονται κλειστά κομματικά ακροατήρια, αφού η δημόσια εκφορά τους έχει πάψει οριστικά - η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ προσθέτει και τις «δυσκολίες» και «συγκρούσεις» που θα απαιτηθούν και αποφαίνεται ότι: «Πρόκειται για μια σύγκρουση εξουσιών. Η κοινωνία που έχει όπλο την κυβέρνηση της αριστεράς απέναντι στο κεφάλαιο που έχει όπλα το αστικό κράτος, την οικονομική ισχύ, τα μίντια και ένα διεθνές περιβάλλον που όμως αλλάζει και το αλλάζουμε». Η κυβέρνηση της αριστεράς απ' τη στιγμή που ούτε στα λόγια δεν αμφισβητεί τα όπλα του κεφαλαίου, θα γίνει ένα απ' αυτά στον πόλεμό του εναντίον του λαού.
Στην εισήγηση προαναγγέλλεται δράση ώστε να εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις συμμαχιών σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο με συνεκτικό στοιχείο το «να φύγει η κυβέρνηση». Ενώ σε μια προσπάθεια να αρθούν οι ενστάσεις που προκάλεσαν στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ οι κολεγιές με τον Καμένο, αναφέρεται ότι οι όποιες «προεκλογικές ή μετεκλογικές συνεργασίες και συμμαχίες πρέπει να έχουν την έγκριση της ΚΕ ή των Οργάνων και σωμάτων που θα καθορίσει το Καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ».
Δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, που έχουν αποκοπεί απ' το ΠΑΣΟΚ, κατονομάζονται σαν δυνάμει σύμμαχοι του ΣΥΡΙΖΑ και μάλλον τους ηχεί εξαιρετικά οικεία η φιλοδοξία που διατυπώνεται στην εισήγηση οι αποφάσεις του Συνεδρίου - που προτείνεται να διεξαχθεί το διάστημα 10 - 14 Ιούλη - «να είναι η συμφωνία της Αριστεράς με το λαό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου