κι ανοίγω τρύπα στο δικό σου το κεφάλι
σου φέρνω ζάλη αλλά και σύγχυση μεγάλη,
τόσο μεγάλη όσο δεν έχεις νιώσει άλλη..
δε με γουστάρεις, μήπως θα ήθελες μια πίπα να μου πάρεις;
Σιχαίνεσαι το στυλ μου και φρικάρεις,
μα κατά βάθος μ’ αγαπάς και με κοπιάρεις.
Μαζί μου ασχολείσαι, ποσό μαλάκας είσαι
αν όντως δε γουστάρεις σου δείχνω τι να πάρεις,
ανήλικος αν είσαι τα αυτιά σου τώρα κλείσε,
το όνομα μου σβήσε ξένος είμαι ξένος είσαι.
Ζήλια κόντρες μίσος, παντού υπάρχει μίσος,
στους δρόμους στις φαμίλιες και στις ψυχές μας ίσως,
ίσως να `ναι αργά, εγώ όμως το φωνάζω
τα νερά πάλι ταράζω και το στιλ μου δεν αλλάζω,
χρόνια σας ακούω να μιλάτε για ότι κάνετε,
στα αυτιά όμως τα λόγια σας ακούω σαν να κλάνετε,
ποτέ σας δε με φτάνετε μιλάω από πρώτο χέρι,
είμαι ο γιος του ανέμου σαν το Κώστα τον Κεντέρη
στα 2 μικρά σου μάτια η εικόνα μου μεγάλη,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου